در حالی که پروتز دندان ممکن است اصطلاح پیچیده ای به نظر برسد، اما در واقع نام وسیلهای است که دندان های از دست رفته یا شکسته را ترمیم یا جایگزین می کنند. پروتز انواع مختلفی دارد و هر گزینه ویژگی مخصوص خود را دارد. به طور کلی، پروتز با کمک به بیمارانی که دندان های از دست رفته یا آسیب دیده دارند، کیفیت زندگی آنها را بهبود می بخشد. در حالی که دندان های جایگزین می توانند ظاهر لبخند شما را بهبود بخشند، اغلب برای سلامتی شما و سلامت دهان و فک شما لازم است تا دندان های از دست رفته یا شکسته را اصلاح کنید. در این مقاله با انواع پروتز دندان و قطعات پروتز دندان به طور کامل آشنا خواهیم شد.
پروتزهای دندان از چه چیزی ساخته شده است؟
بسته به نوع پروتز مورد نیاز و خواسته های منحصر به فرد بیمار، پروتز دندان را می توان از مواد مختلفی ساخت. پروتزهای دندانی اغلب از مواد زیر ساخته می شوند:
- آلیاژهای فلزی مانند تیتانیوم اغلب در پروتزهای جزئی یا روکش دار استفاده می شوند. این فلز بسیار قوی و بادوام میتواند در برابر فشار جویدن ، حساسیت و گاز گرفتن مقاومت کند.
- سرامیک و چینی برای پل ها و تاجها محبوب هستند. آنها ممکن است با رنگهای مختلف سفارش داده شوند تا با رنگ دندان های واقعی مطابقت داشته باشند و نتیجه ای طبیعی و از نظر زیبایی شناسی دلپذیر ایجاد کنند.
- اکریلیک یک ماده محبوب برای پروتزهای متحرک است. اکریلیک سبک وزن است و به راحتی در لبه های دهان بیمار قرار می گیرد.
- رزین کامپوزیت ماده ای است که گاهی برای پرکردن دندان یا اینله استفاده می شود. رنگ آن ممکن است با دندان های واقعی مطابقت داشته باشد و به خوبی به ساختار دندان بچسبد.
- زیرکونیا یک ماده سرامیکی، سخت و بادوام است که برای روکش ها و بریج های دندان رایج تر شده است.
انواع پروتز دندان
انواع پروتزهای دندان را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد:
پروتزهای ثابت: که نمی توان از دهان خارج کرد.
پروتزهای متحرک: قابل جابجایی هستند.
پروتز دندان ثابت چیست؟
یکی از انواع پروتز دندان ، پروتز دندان ثابت است که از فلز، چینی یا پلاستیک ساخته شده است و برای تثبیت و حفظ آن ها روی دندان های باقی مانده قرار می گیرند و قابل جا به جایی نیست.
پروتز ثابت دندان دارای زیر مجموعه زیر است:
- روکش کامل یا کراون
- پل یا بریج
- اینله و آنله سرامیکی
- ایمپلنت دندانی
- بریج با پایه های ایمپلنت
- اوردنچر یا دنچر کامل متکی به ایمپلنت
- لمینیت دندانی
روکش
تاج یا روکش دندان پوششی به شکل دندان است. دندانپزشکان از روکش برای ترمیم دندان های ضعیف، شکسته یا پوسیده استفاده می کنند. تاج روی کل دندان شما مانند یک کلاه سخت قرار می گیرد. برای اطمینان از تناسب مناسب، دندانپزشک شما مقدار کمی از مینای دندان را قبل از چسباندن روکش جدید در جای خود جدا می کند. تکنسین های دندانپزشکی روکش ها را از مواد مختلفی از جمله رزین، فلز و چینی می سازند.
بریج
بریج ها می توانند جایگزین یک یا چند دندان شوند و معمولا برای شکاف های کوچکتر استفاده می شوند. آنها تنها در صورتی یک گزینه هستند که به اندازه کافی دندان های دائمی باقی مانده باشند، یا اگر بتوان ابتدا ایمپلنت های دندانی را گذاشت. دندان هایی که برای حمایت از بریج ها استفاده می شوند، گاهی اوقات “دندان های پایه” نامیده می شوند.
بسته به محل و اندازه شکاف، ممکن است به انواع مختلفی از پل ها نیاز باشد. برای مثال می توان از یک بریج ثابت برای بستن فاصله بین دو دندان استفاده کرد. پل ها را می توان به روش های مختلفی در جای خود ثابت کرد. دندان های شیری را می توان ترمیم کرد و سپس با روکش پوشانید. سپس دندان مصنوعی در دو طرف روی تاج ها ثابت می شود و یک بریج را تشکیل می دهد.
اینله و آنله سرامیکی
هنگامی که مقدار زیادی از تاج دندان از بین می رود و نمی توان دندان را با ترمیم های معمولی حفظ کرد یا این ترمیم ها دوام زیادی نخواهند داشت. تفاوت این درمان ها با روکش های دندانی در این است که بر خلاف روکش ها، اینله و آنله کل دندان را نمی پوشاند، بلکه فقط قسمت های از دست رفته را جایگزین می کند و در نتیجه نیازی به بریدن دندان و برداشتن آن نیست.
ایمپلنت دندان
ایمپلنتهای دندانی ریشههای دندان مصنوعی ساخته شده از تیتانیوم هستند که میتوانند انواع پروتز دندان از جمله تاج یا بریج را در خود جای دهند. ایمپلنت های دندانی به استخوان فک ثابت می شوند، درست مانند استفاده از پلاگ های دیواری در دیوار. بافت استخوانی در آنجا با سطح ایمپلنت دندان ترکیب می شود تا پایه ای پایدار برای دندان مصنوعی فراهم کند.
پل با پایه های ایمپلنت
دقیقا مشابه بریج دندان است با این تفاوت که پایه ها دندان طبیعی نیستند و ایمپلنت هستند. در این صورت به طور طبیعی هیچ آسیبی و ساییدن دندان های پایه بیمار وجود نخواهد داشت. در مواردی که بخواهیم بیش از یک دندان را با کمک ایمپلنت جایگزین کنیم از این روش استفاده می شود.
اوردنچر مبتنی بر ایمپلنت یا پروتز کامل
از انواع پروتز دندان ثابت اوردنچر است که وضعیت زمانی ایجاد می شود که فرد تمام دندان های خود را از دست بدهد. در واقع اوردنچر یک دندان مصنوعی کامل است که به چندین پایه ایمپلنت متصل و باند می شود. البته این پوزیشن برخلاف پروتزهای متحرک قابلیت بیرون آمدن را ندارد و چسبندگی و پایداری بسیار بهتری نسبت به پروتزهای متحرک دارد و استفاده از آن را در این حالت بسیار راحت می کند.
لمینت دندان
لمینت های دندان در واقع یک لایه نازک از سرامیک هستند که فقط سطح خارجی دندان ها (معمولا فقط دندان های جلویی) را می پوشاند و برای اصلاح تغییر رنگ، اصلاحات جزئی در شکل دندان ها یا بی نظمی های جزئی دندان استفاده می شود. بی نظمی های شدید را نباید با لمینت درمان کرد، بلکه نیاز به درمان ارتودنسی دارد.
پروتزهای دندان متحرک چیست؟
از دیگر انواع پروتز دندان ، پروتز دندان متحرک است که هر زمان که بخواهید میتوان آن را جا به جا کرد و شامل دو دسته پروتز کامل و پروتز جزئی میباشد:
پروتز کامل یا پروتز کامل متحرک
دندان مصنوعی کامل جایگزین تمام دندان های طبیعی فک بالا و یا پایین می شود. در حالت ایدهآل، آنها دقیقاً مانند دندانهای طبیعی به نظر میرسند و به شما اجازه میدهند دوباره به طور طبیعی بجوید و صحبت کنید. نکته کلیدی برای نصب صحیح پروتزهای کامل، تناسب مناسب با فک است. آنها همچنین می توانند به ریشه های دندان یا ایمپلنت های دندانی متصل شوند که به آنها پروتزهای هیبریدی گفته می شود.
پروتز جزئی یا پروتز جزئی متحرک
اگر چندین دندان از دست رفته باشد، میتوان از پروتزهای جزئی ساخته شده از پلاستیک و فلز استفاده کرد، اما هنوز دندانهایی در نزدیکی آنها باقی مانده است. آنها به دندان های طبیعی یا ایمپلنت ها متصل می شوند – به عنوان مثال، با گیره های فلزی – و می توانند در هر زمان برداشته شوند.
سخن نهایی
پروتزهای دندانی ابزارهای دندانی هستند که برای ترمیم یا جایگزینی دندان های از دست رفته یا آسیب دیده استفاده می شوند. انواع پروتزهای دندانی می توانند کارایی بیشتر از بهبود ظاهر شما داشته باشند. آنها می توانند خطر ابتلا به بیماری لثه را در غیاب دندان های از دست رفته کاهش دهند، جویدن را آسان تر کنند و از ضعیف شدن استخوان فک جلوگیری کنند. پروتزهای دندان در انواع مختلف ثابت و متحرک تولید میشود. در این مقاله شما را با انواع پروتز دندان که دندانپزشک با توجه به نوع مشکلات شما و ترجیحات شما انتخاب میکند، آشنا کردیم.
اگر به درستی از ایمپلنت های دندانی خود مراقبت کنید، میتوانند سال ها دوام بیاورند. با مراقبت و نگهداری مناسب، میانگین طول عمر ایمپلنت های دندانی 25 سال یا بیشتر است.
زمان لازم برای بهبودی پس از جراحی ایمپلنت دندان به نحوه پاسخ بیمار به این روش بستگی دارد. بهبودی کامل معمولاً حدود 3-4 ماه طول میکشد. برای روشهای پیچیدهتر ایمپلنت با پیوند استخوان یا لیفت سینوس، بهبودی میتواند کمی بیشتر طول بکشد زیرا این روشها به زمان بیشتری نیاز دارند تا بافت و استخوان با ایمپلنت یکپارچه شوند. به طور کلی، باید انتظار داشته باشید که دوره نقاهت چند ماه طول بکشد.
در حالی که ایمپلنت های دندانی دارای معایب خاصی مانند: افزایش هزینه ها و خطر احتمالی شکست هستند، دارای مزایای متعددی و طولانی مدت مانند بهبود عملکرد دندان، افزایش راحتی غذا خوردن و بهبود ظاهر است. انجام ایمپلنت دندان با آماده سازی مناسب و تحقیقات قبلی ارزش آن را دارد.