انتگراسیون استخوانی یک فرایند پزشکی است که در آن یک پایه فلزی به‌صورت دائمی در استخوان یا فک بیمار قرار داده می‌شود. این پایه فلزی با استفاده از سفت کردن استخوان به دور آن، به عنوان یک پایه استوار برای نصب دندان مصنوعی و یا سایر ترمیم‌های دندانی، مانند پل و کرون استفاده می‌شود.
فرایند انتگراسیون استخوانی اغلب برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته، به خصوص در مواردی که دندان‌هایی که باید جایگزین شوند، در جایی قرار دارند که با پروتزهای دندانی سنتی قابل دسترسی نیستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فرایند نیازمند جراحی کوچکی است که توسط یک دندانپزشک انجام می‌شود.
در فرایند انتگراسیون استخوانی، ابتدا یک پایه فلزی کوچک به قطر حدود 3-6 میلیمتر در استخوان یا فک بیمار قرار می‌گیرد. سپس، استخوان به دور پایه فلزی رشد می‌کند و آن را به‌صورت دائمی در محل قرارگیری ثابت می‌کند. این فرایند ممکن است تا چند ماه به طول بینجامد.
پس از اتمام فرایند انتگراسیون استخوانی، دندان مصنوعی به پایه فلزی نصب می‌شود. دندان مصنوعی می‌تواند با استفاده از سیستم پیچ و مهره یا چسبندگی به پایه فلزی متصل شود. به دلیل اینکه پایه فلزی به‌صورت دائمی در فک یا استخوان بیمار تثبیت شده است، دندان مصنوعی به عنوان یک دندان ثابت کار می‌کند و مانند دندان طبیعی عمل می‌کند، بنابراین بیمار می‌تواند غذاهای سخت و سفت را بدون نگرانی از ریزش دندان مصنوعی مصرف کند. علاوه بر جایگزینی دندان‌های از دست رفته، انتگراسیون استخوانی همچنین می‌تواند برای نصب پل و کرون به کار رود.
بیشتر بخوانید: ایمپلنت دندان و هرآنچه لازم است در مورد آن بدانید
از طرف دیگر، انتگراسیون استخوانی یک فرایند جراحی است و ممکن است با مشکلاتی همچون خونریزی، درد و عفونت همراه باشد. برای اطمینان از اینکه بیمار به خوبی در حالت عادی جایگزینی دندان قابل استفاده است، احتمالاً نیاز به پیگیری‌های مداوم و بازدیدهای دندانپزشکی دارد.
در کل، انتگراسیون استخوانی یک گزینه موثر برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته است و با افزایش قابلیت استفاده و ثبات دندان مصنوعی موجب افزایش کیفیت زندگی بیمار می‌شود. اما همچنین، ممکن است با مشکلات جراحی همراه باشد و باید با مشورت با دندانپزشک، مطمئن شوید که این گزینه درمانی، روش مناسبی برای شما است.