تاریخچه کاشت دندان و استفاده از ایمپلنت دندان برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته، به دوران باستان بازمی‌گردد. اما پس از رواج دندان‌های مصنوعی، کاشت دندان به عنوان یک راه حل برای جایگزینی دندان خود، بیشتر از قبل شناخته شد.
وجود جای خالی دندان در دهان (خصوصا دندان‌های جلو) به‌طور قابل توجهی بر روی ظاهر و زیبایی افراد تأثیر می‌گذاشت و همچنین مشکلاتی در مصرف غذا برای آنها ایجاد می‌کرد.
شاید شما هم مانند بسیاری از افراد، فکر می‌کردید که کاشت دندان و استفاده از ایمپلنت دندان، یک مفهوم نسبتاً جدید است، اما این ایده در واقع به گذشته بازمی‌گردد. اولین کشوری که کاشت دندان را آغاز کرد، مصر باستان بود. آنها از موادی مانند عاج و چوب برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته استفاده می‌کردند.
در ایران، پیشینه ایمپلنت دندان به دوران قاجار برمی‌گردد. در آن زمان، برخی از پزشکان ایرانی از سنگ پاش‌های فلزی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته استفاده می‌کردند.
در دهه ۱۹۵۰، دکتر پری‌ادنت در سوئد ایمپلنت دندان را با استفاده از تیتانیوم به عنوان جایگزین دائمی برای دندان‌های از دست رفته معرفی کرد. از آن زمان به بعد، ایمپلنت دندان به عنوان یک راه حل برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته، بسیار پرکاربرد شد و به یکی از عملیات‌های استاندارد در دندان پزشکی تبدیل شد.
در سال ۱۹۶۰، دکتر برانمارک، دکتر دانشمند دانشگاه تورنتو، ایمپلنت دندان را با استفاده از سیلیکون و تیتانیوم طراحی کرد. این نوع ایمپلنت دندان باعث شد که بتوان به صورت موفقیت آمیزتری دندان‌های از دست رفته را جایگزین کرد.
در دهه ۱۹۸۰، تکنولوژی ایمپلنت دندان به‌طور قابل توجهی پیشرفت کرد و ایمپلنت‌هایی با طراحی و مواد متنوع به بازار عرضه شدند. امروزه، ایمپلنت دندان با استفاده از موادی مانند تیتانیوم، کربن، سیلیکون و مواد دیگر ساخته می‌شود.
استفاده از ایمپلنت دندان در حال حاضر به عنوان یکی از بهترین راهکارها برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته شناخته می‌شود. این فرآیند بسیار موفقیت آمیز است و بسیاری از افراد از این روش برای جایگزینی دندان‌های خود استفاده می‌کنند. با پیشرفت تکنولوژی، امیدواریم که ایمپلنت دندان بهتر و همیشگی تر شود و بیشتر به جایگزینی دندان‌های از دست رفته کمک کند.
- نویسنده: محمد مهدی ثابت عهد[1]
[1] https://www.linkedin.com/in/mehdi-sabet/
تاریخچه کاشت دندان در انسان، از چه زمانی آغاز شد؟
چه در گذشته و چه امروزه، هرگاه انسان با مشکلی مواجه می‌شود، سریعا به دنبال راهکاری برای حل مشکل می‌گردد. برطبق همین رویکرد، انسان‌ها به دنبال راهکارهایی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته خود گشتند. احتمالا زمانی که بشر دچار از دست رفتن دندان‌های جلویی شد، به دلیل تاثیر فوق‌العاده این دندان‌ها بر زیبایی، به این فکر افتاده باشند. اولین کشوری که حدود ۴ هزار سال پیش از کاشت دندان استفاده کرده بود، چین باستان بود. آنها با کمک بامبوی حکاکی شده، جایگزینی برای دندان از دست رفته خود پیدا کردند. اختراع آنها علاوه بر زیبایی، مشکلات در جویدن غذا را نیز رفع کرد. به نظر شما امروزه کدام کشورها در زمینه کاشت ایمپلنت دندان پیشرو هستند؟
چین، خاستگاه ایمپلنت دندان:
با توجه به اطلاعاتی که در دسترس داریم، چین باستان به عنوان اولین کشوری شناخته می‌شود که در حدود ۴ هزار سال پیش، با استفاده از چوب بامبو حکاکی شده، روش کاشت دندان را آغاز کرد. این روش کاشت دندان، قدیمی‌ترین و شبیه ترین روش به ایمپلنت امروزی بوده است. با این حال، ابداع روش جایگزینی دندان درون استخوان فک، توسط انسان‌ها به مرور زمان پیدا شده است.
بر اساس مطالعاتی که انجام شده است، بیشتر افراد از روش کاشت دندان با چوب بامبو برای جایگزینی دندان‌های عقبی استفاده کرده‌اند. این نشان می‌دهد که در آن زمان، اصلاح جایگاه دندان‌های جلو مورد توجه نبود و مسئله اصلی، قابلیت غذا خوردن بوده است.
در حال حاضر، با پیشرفت علم و فناوری، استفاده از دندان‌های حیوانات و یا افراد دیگر به عنوان جایگزین دندان، ریسک گسترش عفونت را در بدن ایجاد می‌کند و به همین دلیل، دانشمندان و پزشکان به دنبال راهکارهایی هستند تا روش‌های بهتری برای جایگزینی دندان‌های مفقوده پیدا کنند.
ابداع روش‌هایی جدید توسط قوم اینکاها:
اینکاها یکی از قوم‌های پیشینی بودند که در منطقه آمریکای جنوبی زندگی می‌کردند. زبان اصلی این قوم، کویچوایان بود که یکی از زبان‌های ایندی آمریکایی است.
اطلاعات بدست آمده نشان می‌دهد که در قوم اینکاها، یکی از انواع جایگزینی دندان، استفاده از برخی از سنگ‌های قیمتی یا صدف‌های دریایی بود که شکل دندان انسان را داشتند. این قوم با کمک چکش، این مواد را به شکل دندان در می‌آوردند و آنها را در استخوان فک فرو می‌کردند. در این قوم از طلا و عاج فیل نیز برای جایگزینی دندان استفاده شده بود. این اطلاعات نشان می‌دهد که اینکاها به دنبال جایگزینی دندان‌های از دست رفته خود بودند و از موادی استفاده می‌کردند که در دسترس آنها بود.
از جمله دلایلی که این روش در این قوم بسیار محبوب بود، می‌توان به سادگی و قیمت مناسب آنها نسبت به روش‌های دیگر اشاره کرد.
مصریان، توسعه دهنده ایمپلنت دندان:
بعد از کشف ایده ایمپلنت دندان توسط اهالی چین باستان، مصریان با انجام تحقیقات و آزمایش‌های مختلف، موفق به توسعه این تکنیک در طول چند قرن شدند. آنها با استفاده از طلا به عنوان ماده اصلی، توانستند به خوبی از این تکنیک بهره ببرند. هرچند که آنها برای ایجاد ایمپلنت دندان از مواد دیگری مانند عاج فیل، صدف، نقره و استخوان گاو نیز استفاده می‌کردند، اما استفاده از طلا برای آنها بسیار مهم بود. آنها با تراش دادن عاج یا صدف و استفاده از سیم‌های طلا، دندان‌های خود را با دندان‌های مصنوعی جایگزین می‌کردند و به دلیل کیفیت بالای این تکنیک، تعداد زیادی از مردم در طول چندین قرن از آن بهره بردند.
در مصر باستان، ایمپلنت دندان به دلیل تمرکز قوی بر ظاهر خوش و کامل بدن، به عنوان یک مد پرطرفدار بود. علت استفاده از طلا، علاوه بر زیبایی، مقاومت بالا و عدم ایجاد پاسخ آلرژیک بود. در واقع، از طلا به عنوان یک ماده مناسب برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته استفاده می‌شد. همچنین، به نظر می‌رسد که مصریان با توجه به دانش پزشکی و تجربیاتی که در زمینه ایمپلنت دندان به دست آورده بودند، در میان دیگر امپراتوری‌های باستانی، بیشتر به جایگزینی دندان از دست رفته با استفاده از ایمپلنت‌های سخت پرداختند.
اینگوار برنمارک و ساخت ایمپلنت دندان:
در دهه 1950، اینگوار برنمارک، یک محقق سوئدی، به دنبال رشد و توسعه علم آناتومی خون بود. او به دنبال ایمپلنت یا تیتانیوم به صورت جداگانه نبود، بلکه در تلاش برای ارتقای این علم بود. به‌صورت کاملا اتفاقی، برنمارک به یک وسیله چشمی محصور در تیتانیوم ماشینی روی خرگوش برخورد کرد. با استفاده از میکروسکوپ نوری، برنمارک موفق به بررسی این قطعه تیتانیومی شد. در این روند، وقتی که او تلاش کرد تا قطعه را از استخوان خرگوش خارج کند، متوجه شد که این کار غیرممکن است.
پس از این رویداد، برنمارک تصمیم گرفت تا پژوهش دیگری را آغاز کند. در این پژوهش، 20 دانشجوی داوطلب به برنمارک اجازه دادند تا قطعه تیتانیومی را وارد بازوی آنها کند. پس از چند ماه، برنمارک مشاهده کرد که بدن هیچگونه پاسخی به این قطعه نداده است و تحلیل‌های او نشان داد که تیتانیوم با بافت بدنی ترکیب شده است. این تجربیات، برنمارک را به سمت تحقیقات در زمینه ایمپلنت‌های تیتانیوم سوق داد.
وقتی برنمارک این را کشف کرد که تیتانیوم توسط بدن انسان قابل تحمل است، تصمیم گرفت تا با متخصصان شیمی، زیست شناسی و فیزیک در ارتباط باشد و تلاش کند تا اطلاعات بیشتری در این زمینه کسب کند. این تیم تحقیقاتی توانستند یک روش دقیق و موثر برای کاشت ایمپلنت دندان با استفاده از تیتانیوم را پیدا کنند.
با توجه به تمام پیگیری‌ها و تلاش‌های برنمارک برای اثبات نظیریه‌های خود، هیئت ملی بهداشت و رفاه سوئد در سال 1970، یافته او را به رسمیت شناخت.
پروفسور اینگوار برنمارک دچار بیماری طولانی مدتی شد که در سال 2014 دار فانی را وداع گفت. باید بدانیم که بدون تلاش‌های او، شاید جهان تا کنون به کشف ایمپلنت‌های تیتانیومی دست پیدا نمی‌کرد.
اولین ایمپلنت دندانی:
در سال 1965، گوستالارسن، یک مرد سوئدی، به عنوان اولین بیمار پروفسور برنمارک برای انجام تحقیقات انتخاب شد. با جایگذاری ایمپلنت تیتانیومی در دهان او، پروفسور برنمارک توانست تحقیقات خود را در عمل به اجرا درآورد و ایمپلنت‌هایی که درون دهان گوستالارسن قرار گرفتند، تا آخرین لحظه از عمر او با او بودند.
گوستالارسن، به دلیل بیماری مادرزادی فک، برای اولین بار پس از کاشت 4 ایمپلنت در دهانش، توانست به‌طور عادی غذا بخورد و حتی به‌طور عادی حرف بزند. بعد از درگذشت او در سال 2006، ایمپلنت‌های دندانی او بدون هیچ مشکلی تا 40 سال یعد نیز باقی ماند.
از آن زمان به بعد، بیش از 10 میلیون نفر در سراسر جهان از کشف برنمارک برای ایمپلنت دندان استفاده کردند و این امر تحولات عظیمی را در روش‌های درمانی دندانپزشکی به ارمغان آورد.
در ایران، سطح دانش اساتید دندانپزشکی در تمامی ابعاد با سطح بین‌المللی هماهنگ است و این رشته در چارچوب ایمپلنتولوژی به‌طور خاص و جدی تحولات عظیمی را پشت سر گذاشته است. به‌طوری که با شروع درمان بازسازی سیستم جونده در دیگر کشورها، در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران، اولین بخش آموزشی ایمپلنت دندان تاسیس شد و این علم به سرعت در ایران پذیرفته شد.
پارس سمن طب، تولید کننده ایمپلنت ایرانی DPI:
شرکت پارس سمن طب با برند DPI، یکی از پیشگامان صنعت دندانپزشکی در ایران به شمار می‌رود. شرکت پارس سمن طب با بهره گیری از دانش فنی و تکنولوژی‌های پیشرفته، توانسته است ایمپلنت‌هایی با کیفیت و دوام بالا تولید کند که توسط دندانپزشکان و بیماران به شدت تحسین شده است.
با توجه به استانداردهای بین المللی و استفاده از مواد اولیه با کیفیت بالا، ایمپلنت‌های DPI با عملکرد بسیار خوبی در مقابل تنش‌ها و فشارهای دهانی عرضه می‌شوند. این ایمپلنت‌ها با فرآیندهای تولید مدرن و آزمون‌های ارزیابی کیفیت، برای مشتریان بهترین راهکار را ارائه می‌دهند.
علاوه بر کیفیت بالای تولیدات، شرکت پارس سمن طب با برند DPI، به ارائه خدمات پس از فروش و اطمینان بخش به مشتریان خود متعهد است. این شرکت با ارائه مشاوره رایگان و آموزش‌های لازم به دندانپزشکان، برای اطمینان بخشیدن به مشتریان خود و حفظ کیفیت درمانی، همیشه در کنار مشتریان خود است.
شما می‌توانید با مراجعه به سایت شرکت پارس سمن طب، با ایمپلنت‌های DPI بیشتر آشنا شوید و با خیال راحت به دندانپزشک مورد نظر خود مراجعه کنید. با اعتماد به این برند ایرانی و با کیفیت، می‌توانید از خدمات دندانپزشکی با کیفیت بالا و ماندگاری طولانی مدت استفاده کنید.
