چه عواملی باعث شکست ایمپلنت دندان می‌شود؟

ناهماهنگی ایمپلنت:

یکی از جنبه‌های چالش برانگیز کاشت ایمپلنت، قرار دادن ایمپلنت‌ها به گونه‌ای است که به طور کامل توسط استخوان احاطه شود. گاهی اوقات موقعیت ایده آل ایمپلنت در استخوان برای ایمپلنت مناسب نیست. بنابراین ایمپلنت و استخوان ممکن است در نهایت ناهماهنگ شوند. هنگامی که ایمپلنت با استخوان هماهنگ نباشد تاج‌ها غیر طبیعی به نظر می‌رسند، لثه‌ها عقب می‌روند و فلز خاکستریِ تیره ایمپلنت در اطراف لثه قابل مشاهده است.

اصلاح ایمپلنت‌هایی که در موقعیت نامناسبی قرار گرفته‌اند؛ می‌تواند مشکل باشد. برداشتن ایمپلنت می‌تواند به استخوان و دندان‌های مجاور آسیب برساند. به همین دلیل بسیار مهم است که از همان ابتدا کاشت ایمپلنت درست انجام شود. بنابراین مراجعه به دندانپزشک باتجربه نقش مهمی در روند درمان دارد.

قالبگیری ضعیف:

قالب گیری توسط دندانپزشک انجام می‌شود و برای ساخت روکش‌ها به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند. اگر قالب‌ها دقیق ساخته نشوند؛ دندان‌های جایگزین ممکن است به درستی جا نشوند. تنها یک ناهماهنگی ظریف می‌تواند باعث ایجاد فاصله بین تاج و لثه شود که به اندازه کافی ظاهر و عملکرد دندان‌ها را به خطر می‌اندازد. این وضعیت می‌تواند باعث ورود باکتری‌ها به لثه شود و تا حد زیادی ظاهر و عملکرد دندان‌ها را به خطر بیاندازد. عفونت قابل درمان است، اما ممکن است مجبور شوید ایمپلنت را تعویض کنید. در این صورت هزینه درمان دو برابر می‌شود.

عامل دیگر سیمانی است که تاج دندان جدید را روی پایه ایمپلنت می‌چسباند که در صورت نشت روی لثه می‌تواند باعث عفونت شود. به همین دلیل است که مهارت دندانپزشک برای کاشت ایمپلنت بسیار مهم است.

آسیب دیدن بافت‌ها و عصب‌ها

یکی دیگر از عوامل احتمالی ناموفقیت ایمپلنت که در موارد نادر اتفاق می‌افتد، آسیب دیدن بافت‌ها و به ویژه عصب‌های پیرامون ایمپلنت است.

هنگامی که پایه ایمپلنت به عصب خیلی نزدیک باشد، ممکن است بیمار درد طولانی، بی ‌حسی یا مور مور شدن گونه، زبان، چانه، لبها یا لثه را تجربه نماید.

آسیب دیدن بافت‌ها و عصب‌ها ممکن است موقتی و یا دائمی باشد. ممکن است لازم باشد پایه ایمپلنت از استخوان خارج شود.

در بیشتر موارد آسیب دیدن بافت‌ها و عصب‌ها حاصل اشتباهات دندانپزشک می‌باشد. در عمل کاشت ایمپلنت تا حدی بافت‌ها آسیب می‌بینند و این مقدار آسیب، نرمال محسوب می‌شود.

پس از عمل جراحی، ناراحتی و خونریزی تا چند روز مورد انتظار است اما در صورتی که ناراحتی شدید باشد و یا خونریزی زیاد باشد و یا این ناراحتی و خونریزی بیش از چند روز طول بکشد باید به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

مشکلات سینوس در عدم موفقیت ایمپلنت دندان

یکی دیگر از نگرانی‌های مهم در مورد ایمپلنت دندان، کاشت ایمپلنت در فک بالا است چرا که حفره‌های سینوسی در بالای ریشه دندان‌های بالایی قرار دارند و ممکن است ایمپلنت وارد سینوس شود.

در صورتی که تراکم استخوان فک بالا در عقب دهان کافی نباشد به علت وجود سینوس‌ها ممکن است کاشت ایمپلنت در این ناحیه از دهان مشکل ساز شود.

به منظور ایجاد قاعده استخوانی محکم‌تر و بهتر برای کاشت ایمپلنت، ممکن است جراح عمل لیفت سینوس انجام دهد.

هدف از این کار بزرگ کردن و افزایش سینوس برای ایجاد استخوان بیشتر در بخش عقبی فک بالا می‌باشد با پشتیبانی بهتری برای ایمپلنت ایجاد شود.

در صورتی که ایمپلنت وارد حفره سینوس شود این ناحیه دچار التهاب و عفونت می‌شود و باعث عدم موفقیت ایمپلنت دندان می‌گردد.

وارد آمدن فشار بیش از حد و عدم موفقیت ایمپلنت دندان:

شکست ایمپلنت در اثر فشار زیاد روی آن از دیگر دلایل ایمپلنت ناموفق است. گاهی اوقات ممکن است دندانپزشک تصمیم بگیرد بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت، بر روی آن روکش دندان نصب نماید.

در این عمل اباتمنت و روکش دندان بلافاصله پس از جایگذاری پایه تیتانیومی ایمپلنت، بر روی آن متصل می‌شود تا جای خالی دندان در دهان پر شود.

در حالی ‌که در عمل معمولی کاشت ایمپلنت دندان روکش متصل نمی‌شود بلکه دندانپزشک چند ماه منتظر می‌ماند تا ایمپلنت به استخوان جوش خورده و کاملاً محکم شود تا تحمل فشار فک را داشته باشد.

مزیت بارگذاری فوری ایمپلنت در این است که بیمار بلافاصله صاحب دندان می‌شود و جای آن در دهان خالی نمی‌ماند. همچنین طول مدت درمان و ریکاوری کاهش پیدا می‌کند.

با این حال باید عوارضی مانند وارد آمدن فشار زیاد بر ایمپلنت و عدم تکامل فرآیند یکپارچگی استخوان را مدنظر داشت.

وارد آمدن فشار بر ایمپلنت منجر به عدم موفقیت ایمپلنت می‌شود چرا که به راحتی فرآیند جوش خوردن استخوان ایمپلنت را مختل می‌کند.

بیمارانی که تراکم استخوان در آنها کم است ممکن است گزینه مناسبی برای بارگذاری فوری ایمپلنت نباشند.

واکنش آلرژی:

ایمپلنت از آلیاژ تیتانیومی ساخته می‌شود که گاهی اوقات حاوی عناصری مانند نیکل است.

در موارد بسیار نادر برخی از بیماران ممکن است به آلیاژ تیتانیوم واکنش آلرژی یا التهابی نشان دهند. علائم آلرژی ممکن است از سوزش یا مور مور شدن تا تورم و خشکی دهان یا از دست دادن حس چشایی و حتی سندرم خستگی مزمن متفاوت باشد.

اصطلاح MELISA که مخفف عبارت Memory Lymphocyte Immunostimulation Assay می‌باشد آزمایشی است که تنها روش شناسایی آلرژی احتمالی به تیتانیوم یا فلزات دیگر محسوب می‌شود.

باز پس زدن بدن به عنوان شیء خارجی:

ایمپلنت دندان نیز درست همانند هر پیوند عضو دیگری ممکن است توسط بدن پس زده شود. اگر چه این وضعیت نادر است اما برخی بیماران دچار این مشکل می‌شوند. در چنین مواردی بدن انسان ایمپلنت دندان را به عنوان شیء خارجی در نظر می‌گیرد و تلاش می‌کند آن را از خود دور کند. نتیجه آن لق شدن و عدم موفقیت ایمپلنت دندان است.

جراح بی تجربه:

همه جراحان یکسان نیستند. اگر به یک جراح بی تجربه مراجعه کنید احتمال شکست ایمپلنت دندان وجود دارد.

یک جراح با تجربه میداند که از چه تعداد ایمپلنت برای حمایت از دندان‌های جدید استفاده کند. این موضوع اهمیت زیادی دارد. کم بودن تعداد ایمپلنت‌ها می‌تواند باعث ایجاد فشار بیش از حد روی ایمپلنت و شکست آن شود.

همچنین با مراجعه به یک دندانپزشک با تجربه می‌توانید از ترومای ایاتروژنیک یعنی آسیب به بافت پریودنتال در اثر فعالیت دندانپزشک جلوگیری کنید.

به جراحی مراجعه کنید که تجربه بالایی داشته باشد. در جلسه مشاوره سؤالات زیر را بپرسید:

• جراح چند سال سابقه کار دارد؟
• جراح چند عمل کاشت دندان را در سال انجام می‌دهد؟
• میزان موفقیت جراح چقدر است؟ دلیل آن چیست؟